Σύνδεσμος Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων 1ης Γεωργαφικής Ενότητας Νομού Αιτωλοακαρνανίας


  1. ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΣΗ – ΕΚΤΑΣΗ – ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΥΠΑΓΩΓΗ

Ο εν λόγω ΧΥΤΑ εξυπηρετεί την 1η Γεωγραφική Ενότητα του Ν. Αιτωλοακαρνανίας, όπως αυτή έχει καθοριστεί από το Εγκεκριμένο Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΠεΣΔΑ) Δυτ. Ελλάδας και η οποία περιλαμβάνει 2 Δήμους (σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης): Ναυπακτίας και Θέρμου. Η εγκατάσταση ωστόσο εξυπηρετεί επίσης τον Δήμο Δωριέων και περιοδικά δέχεται απορρίμματα από άλλους Δήμους (π.χ. Μεσολογγίου, Αρχ. Ολυμπίας κ.α.) σε περιπτώσεις ανάγκης.

Βρίσκεται στη θέση «Κοχλαστή» στο Δ.Δ. Βλαχομάνδρας του Δ. Ναυπάκτου.

Το έργο υπάγεται διοικητικά στην Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας. Αρμόδιος για τη λειτουργία του έργου είναι ο αντίστοιχος Φορέας Διαχείρισης Απορριμμάτων, ο οποίος είναι ο «Σύνδεσμος Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων 1ης Γ.Ε. Ν. Αιτ/νίας». 

  1. ΜΕΘΟΔΟΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΑΦΗΣ, ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΡΑΓΓΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ

Οι Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων αποτελούν σήμερα  μια από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές προκλήσεις. H 1η ΓΕΝ Αιτωλοακαρνανίας, στον ΧΥΤΑ Βλαχομάνδρας, εφαρμόζει μια πλήρη στρατηγική διαχείρισης για την ορθολογική και βιώσιμη λειτουργία του χώρου διάθεσης. Ο τρόπος λειτουργίας συνίσταται στα ακόλουθα βήματα:

  • Τα απορρίμματα εισέρχονται και ο υπεύθυνος για τον έλεγχο των φορτίων (ζυγιστής/φύλακας) διενεργεί περιοδικά προληπτικές δειγματοληψίες για ενδεχόμενη μεταφορά μη αδειοδοτημένων προς διάθεση απορριμμάτων και αναλόγως πράττει τα νόμιμα.
  • Ακολουθεί η διαδικασία ζύγισης και καταγραφής των αποδεκτών φορτίων.
  • Τα απορριμματοφόρα οδεύουν στον χώρο διάθεσης απορριμμάτων για την κατασκευή της πρώτης στρώσης ακολουθώντας τις εργασίες: απόθεση, διάστρωση, συμπύκνωση και επικάλυψη. Κατασκευάζονται τα ημερήσια κελιά ακολουθώντας το σχέδιο πλήρωσης της λεκάνης. Τα συμπιεσμένα απορρίμματα μαζί με το υλικό επικάλυψης μιας μέρας αποτελούν ένα κύτταρο ή κυψέλη ή ταμπάνι. Κάθε στρώση απορριμμάτων αποτελείται από πολλά κύτταρα τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο. Οι στρώσεις τοποθετούνται διαδοχικά η μία πάνω στην άλλη μέχρι τα απορρίμματα φθάσουν το τελικό ύψος που προβλέπεται από τον αρχικό σχεδιασμό του χώρου.

 Γενικά οι ΧΥΤΑ λειτουργούν ως βιοαντιδραστήρες στους οποίους εισάγονται απορρίμματα και νερό και εξάγονται βιοαέριο (biogas) και στράγγισμα (leachate).

Ι. Παραγωγή στραγγίσματος

Η άφιξη στα απορρίμματα επιφανειακών ή βρόχινων νερών έχει σαν αποτέλεσμα την απόπλυση των απορριμμάτων και των προϊόντων αποσύνθεσης τους καθώς και τη δημιουργία ενός υγρού, γνωστού ως «στράγγισμα» ή «έκκριμα». Η ποσότητα του παραγόμενου στραγγίσματος είναι συνάρτηση

α. Της ποσότητας των όμβριων που φτάνουν στο ΧΥΤΑ πριν καλυφθούν τα απορρίμματα,

β. Της αποτελεσματικότητας της στράγγισης μετά την κάλυψη και

γ. Της υγρασίας των απορριμμάτων

Γενικά τα στραγγίσματα παράγονται υπό αναερόβιες συνθήκες με αποτέλεσμα να περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις διαλυμένων οργανικών ενώσεων, οι οποίες προέρχονται από την αποσύνθεση οργανικών υλικών. Για την παραγωγή του στραγγίσματος απαιτείται ο κορεσμός των συμπυκνωμένων απορριμμάτων σε νερό. Ο χρόνος που μεσολαβεί ανάμεσα στη λειτουργία του ΧΥΤΑ και την εμφάνιση του στραγγίσματος εξαρτάται από την αρχή λειτουργίας του πρώτου και την αρχική περιεκτικότητα υγρασίας. Το στράγγισμα που παράγεται συλλέγεται, διαβιβάζεται σε  σύστημα αποστράγγισης και οδηγείται στη Μονάδα Επεξεργασίας Στραγγιδίων (ΜΕΣ) για την περαιτέρω επεξεργασία τους. Για τα επεξεργασμένα στραγγίσματα προβλέπεται η διάθεσή τους στο κύτταρο με επανακυκλοφορία, μέθοδος που επιλέγουν οι περισσότεροι μελετητές στην Ελλάδα παραθέτοντας ορισμένα πλεονεκτήματα,  όπως:

  • επιτάχυνση της βιο-αποικοδόμησης στα απορρίμματα και αύξηση της παραγωγής βιοαερίου,
  • εξισορρόπηση των διακυμάνσεων των χημικών και βιολογικών συγκεντρώσεων των στραγγισμάτων,
  • δυνατότητα προσθήκης θρεπτικών ουσιών και μικροοργανισμών και αύξηση της υγρασίας στο απορριμματικό ανάγλυφο,
  • μείωση του όγκου των προς επεξεργασία στραγγισμάτων και κυρίως το χαμηλό κόστος διάθεσης

ΙΙ. Παραγωγή βιοαερίου

Το βιοαέριο αποτελείται από μια σειρά αερίων που απαντούν σε σημαντικές ποσότητες (κύρια αέρια) και άλλα που απαντούν σε πολύ μικρές ποσότητες (ιχνοαέρια). Τα κύρια αέρια είναι τα CH4, NH3, CO2, CO, H2S, N2, H2 και O2. Μεταξύ των ιχνοαερίων σημαντική θέση κατέχουν οι υδρογονάνθρακες μεγαλύτερου μοριακού βάρους καθώς και οι ακετόνες, κ.τ.λ. Η παραγωγή του βιοαερίου γίνεται σταδιακά (φάση αναερόβιας αποσύνθεσης – αναερόβιας μεθανογένεσης κ.α)   και εξαρτάται από την υγρασία στο χώρο (επιβραδύνεται με την έλλειψη υγρασίας) και από τη συμπύκνωση με τα απορρίμματα σημαντικών ποσοτήτων φυτικών υπολειμμάτων. Στους περισσότερους ΧΥΤΑ η παραγωγή μεθανίου, επιτυγχάνεται σε 180 με 500 ημέρες, ενώ οι αρχικές φάσεις αρχίζουν μετά από μερικές μέρες.

  1. ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΚΑΛΥΨΗ

Η τελική επικάλυψη και τελική αποκατάσταση ενός ΧΥΤΑ (μετά τα 20 έτη λειτουργίας) έχει ως στόχο την ελαχιστοποίηση της κατείσδυσης και συνεπώς τον περιορισμό του παραγόμενου στραγγίσματος. Συνήθως χρησιμοποιούνται εδαφικά υλικά ή μπεντονίτης ή μείγμα φυσικού εδάφους και μπεντονίτη. Το πάχος του στεγανού καλύμματος καθορίζεται από τις υδρολογικές συνθήκες της περιοχής του χώρου απόθεσης των απορριμμάτων και τις πιθανές χρήσεις του χώρου μετά την τελική αποκατάστασή του. Επιπλέον η τελική επικάλυψη αποτρέπει τη διαφυγή του βιοαερίου προς τα ανώτερα στρώματα, καθώς και την εκπομπή ανεπιθύμητων οσμών. Δημιουργεί δε το κατάλληλο υπόστρωμα για την ανάπτυξη κατάλληλης βλάστησης και σταθερό σχετικά έδαφος για τη στήριξη ελαφρών κατασκευών που μπορεί να περιλαμβάνουν οι νέες χρήσεις. Ο σχεδιασμός της τελικής  επικάλυψης πρέπει να συνεκτιμά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ΧΥΤΑ, τις προβλεπόμενες νέες χρήσεις και τεχνικοοικονομικά στοιχεία, ώστε να εφαρμοσθεί η βέλτιστη λύση.

περισσότερα : www.1sgena.gr


ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ