Μαραθιας

Στα δυτικά της Παραλίας Σεργούλας είναι ο παραθαλάσσιος οικισμός Μαραθιάς, υπό την κορυφή Σπουλιθαρά και απέχει από το Ευπάλιο 10 χλμ. Το 1947 αποσπάθηκε από την Κοινότητα Πύργου και αποτέλεσε ανεξάρτητη κοινότητα. Άλλωστε οι πρώτοι κάτοικοι προήλθαν από τον Πύργο.

Η πεδιάδα του Μαραθιά, που στα δυτικά κλείνεται από το Τρανόμετρα (Καρουτιοπόταμο), παρότι όχι πολύ μεγάλη, είναι γεμάτη από οπωροφόρα δένδρα. Επίσης πυκνόφυλλες μουριές και πλατάνια προσφέρουν ίσκιο και δροσιά.

Η ακρογιαλιά από τη “Φωκιότρυπα” μέχρι το ποτάμι είναι ειδυλλιακή. Το μικρό λιμανάκι, ασφαλές αραξοβόλι για πλοιάρια και όλη η προκυμαία έχουν τη γραφικότητά τους. Η θάλασσα είναι πεντακάθαρη και οι τουριστικός εγκαταστάσεις όλων των μορφών έχουν καταστήσει τον Μαραθιά θέρετρο.

Γοητευτική και γεμάτη εκπλήξεις η ποταμοπορεία στην κοίτη του Καρουτιοπόταμου, κάπου 1 χλμ. από τη γέφυρα του Μαραθιά στον εθνικό δρόμο στην καμπή του ποταμού, στην άγρια κλεισούρα, στέκουν οι Μετέωροι Βράχοι. Πρώτος ο “Αντρειωμένος” στην είσοδο του απότομου φαραγγιού. Ο μεσαίος με τις κάθετες ολόγυρα βραχοπλαγιές του φιλοξενεί στην κορυφή του το Εκκλησάκι Αγία Ελεούσα που γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου. Η πρόσβαση γίνεται μόνο από δυτικά με σκαλοπάτια γύρω στα εκατό, σμιλευμένα στον γρανίτινο βράχο. Βορειότερα στέκεται ο τρίτος βράχος, πανύψηλος αυτός, με σκήτες και κελιά μοναστών την παλιά εποχή, γι’ αυτό και αποκαλείται Καλογεροχώρι.

Στο Μαραθιά τον Μάρτιο ή Απρίλιο, διοργανώνεται η γιορτή του ψαρά όπου ψήνονται σαρδέλες και προσφέρονται και άλλα ψάρια της εποχής και κρασί.