Μακρινη

Μακρινη

Καταγράφεται στο ιστορικό διάγραμμα των Δήμων της Ελλάδας του 1833 και το 1836 προσαρτήθηκε στο Δήμο Τολοφώνος, από το Δήμο Οιάνθης (Μαραζά), όπου υπαγόταν αρχικά. Το 1912 αναγνωρίστηκε ως Κοινότητα. Οι γεωργοκτηνοτρόφοι παλαιοί κάτοικοι φαίνεται ότι ζούσαν κατά φαμίλιες στην ευρύτερη περιοχή και κατά την Τουρκοκρατία συνενώθηκαν στο σημερινό οικισμό.

Κατά τον Πουκεβίλ στα 1814, ήταν αυτοτελής οικισμός με 30 οικογένειες. Νότια του χωριού, υπάρχουν ερείπια αρχαίας ακρόπολης, νεκροταφείου και αποχετευτικού δικτύου. Πιθανολογείται ότι εδώ βρισκόταν αρχαία Λοκρική πόλη, που καταστράφηκε επί Μ. Θεοδοσίου από τους συμμάχους του τους Γότθους, ως ειδωλολατρική.

Ενοριακός ναός: Η Υπαπαντή του Σωτήρος Χριστού. Ο ναός του Αγ. Τρύφωνα βρίσκεται στο παλαιό νεκροταφείο και ο ναός της Αγ. Παρασκευής στο νέο νεκροταφείο. Εξωκλήσια: Του Αγ. Νικολάου και της Αγ. Τριάδος, όπου πραγματοποιείται και το ετήσιο πανηγύρι, σε υψόμετρο 1.200 μ., στο πανέμορφο δάσος του «Μακρυσιόλογγου» με τη συμμετοχή πολλών προσκυνητών και από τα γύρω χωριά. Καλοκαιρινό αντάμωμα οργανώνεται στην πλατεία του χωριού κάθε Αύγουστο.